Met het oog op de vergadering van de generale synode van de Protestantse Kerk in september 2017 is aan de leden de synode de handreiking 'Kerk 2018 - Het vervolg' toegezonden. Daarin wordt uiteengezet hoe de synode serieus kan nemen wat breed in de consideraties van kerkenraden en classicale vergaderingen naar voren komt. Het vele werk dat in de classicale vergaderingen is verzet en de fundamentele opmerkingen die daaruit naar voren komen, laten zien dat de classicale vergaderingen nog uitstekend functioneren. Dat bewijst nog weer eens dat deze niet mogen worden opgeheven. Het komt er daarom nu op aan dat de synode het heft in handen neemt en de voorgestelde ingrijpende reoarganisatie afwendt.


Alleen al het feit dat er voor de behandeling van deze ingrijpende kerkordewijzigingen en voor het wegen van alle consideraties slechts één vergaderdag wordt uitgetrokken met effectief op de agenda 3,5 uur vergadertijd getuigt van minachting van het grondvlak van de kerk en het vele werk dat door kerkenraden is verzet. Dit is zo grensoverschrijdend dat synodeleden nu echt zullen moeten opstaan en weigeren om deze vergaande voorstellen op deze manier in behandeling te nemen. Er moet meer tijd worden genomen om hier zorgvuldig over te kunnen spreken en besluiten. En die tijd is er ook. De kunstmatig gecreëerde tijdsdruk is nergens voor nodig.

In de handreiking 'Kerk 2018 - Het vervolg' gaat het eerst over de aard van consideraties en de wijze waarop deze in de synode behandeling verdienen. Consideraties moeten serieus worden gewogen en tot heroverweging van besluiten kunnen leiden.

Wanneer synodeleden inderdaad hun verantwoordelijkheid nemen en opstaan tegen de huidige gang van zaken, is dat niets minder dan een cultuuromslag. De gegroeide praktijk is er namelijk een waarin professionals alle lijnen uitzetten en de generale synode als ambtelijke vergadering niet bij machte is om zich daaraan te ontworstelen. Dat zal nu echter wel moeten gebeuren. Wanneer de voorgestelde reorganisatieplannen in de septembervergadering onverhoopt definitief worden, zijn de ambtelijke vergaderingen voortaan helemaal een speelbal van de professionals in de kerk. De meeste kerkenraden komen dan op afstand te staan. De 'uitverkorenen' die straks in de nieuwe grote regioclasses mogen meedoen en zij die door die classes worden geselecteerd (!) om te worden afgevaardigd naar de generale synode zullen vooral heel loyaal moet zijn ten opzichte van de leiding en het management in de kerk. Via de classispredikant, die onderdeel is van de Dienstenorganisatie, krijgt het management van de kerk voortaan ook de (nieuwe) classes onder controle.

Wat zich nu voltrekt is niets minder dan een machtsgreep van de Dienstenorganisatie in de kerk. In 'Kerk 2018 - Het vervolg' doe ik een dringend appèl op de leden van de generale synode om dit af te wijzen en de tegenovergestelde keuze te maken. Dat is 'back to basics', kiezen voor de basis in de kerk, voor de plaatselijke gemeenten en voor het huidige fijnmazige netwerk van de classicale vergaderingen dichtbij de basis. Tegelijkertijd dient de veel te grote (en machtige) Dienstenorganisatie veel verder te worden ingekrompen zodat de miljoenen die daar nu wegvloeien, kunnen worden ingezet in de gemeenten, vooral in kleine gemeenten die nu onnodig veel moeten inleveren op de werktijd van hun predikant.

'Kerk 2018 - Het vervolg' reikt enkele voorstellen aan om de kerk voor de nu voorliggende ingrijpende reorganisatie te behoeden. Klik hier om de notitie op deze website te downloaden.

Synodeleden die deze niet hebben ontvangen, kunnen contact opnemen. Ook ben ik graag beschikbaar om synodeleden die hiermee aan de slag willen met elkaar in contact te brengen en te ondersteunen. Bel dan 0113-226962.